Een Sanblastische ervaring*

Een nieuw continent! Zuid Amerika. En ik vind het hier nu al geweldig tof.

Maar misschien eerst hoe ik hier geraakt ben.

Met de zeilboot namelijk. Dat is toch redelijk Uniek. Alleszins voor mij, want ik had nog nooit eerder gezeild. Laat staan voor 5 dagen.

Zoals dat hoort in de Caraïben had de zeilboot een kapitein met een tatoeage van een schedel, doorboord met 2 zwaarden op zijn borst. En die van een zeemeermin (of alleszins het bovenste deel er van) op zijn been. Iemand aan boord opperde dat we allemaal verkleed als piraat hadden moeten komen. Het had lachen geweest.

Maar we hebben nu ook wat afgelachen, daarvoor hadden we geen papegaai op onze schouder nodig.

Waar ik een beetje bang van was: In wat voor groep zou ik terecht komen? Ik vreesde een bende studenten die er een partyboot wilden van maken. Maar dat was niet gegrond. Iedereen, behalve de twee Engelse meisjes was eind de twintig. Mezelf uitgezonderd natuurlijk, al schat iedereen me hier steeds 10 jaar jonger. Op die manier ben ik toch ook een beetje eind de twintig. En ik had me niet eens geschoren! En het waren één voor één ook nog eens fijne persoonlijkheden. Een mooie groep leuke, vriendelijke mensen. Voor de volledigheid: een Iers koppel dat in Australië woont, een Australisch koppel dat in Australië woont, een Nederlands koppel, de twee Engelse meisjes en een franstalige Canadees. Ik kon met iedereen in zijn taal communiceren. De crew: een Colombiaanse kapitein en een ‘matroos’ ( gek om matroos te zeggen, hij had immers zo geen pakje, al had de kapitein ook geen kapiteinenpak) en een Engelse als ’tussenpersoon’/kokkin/ etc…

De eerste 3 dagen waren zeer rustig. Wat tussen de San Blas eilanden varen. Dat zijn van die paradijselijke eilandjes uit Jommekesverhalen: wat zand met palmbomen er op en er rond super helder water dat alle tinten blauw aanneemt naargelang diepte,weer,… Dat gaat van vrij grote eilandjes tot echte cartoon exemplaren van 5 meter doorsnee met 1 palmboom op. Tussen die eilanden heel wat zeiljachten, riffen en prauwen ( een woordje dat ik opeens opdiep uit een les geschiedenis van lang geleden, denk ik. Ik bedoel zo van die primitieve bootjes) van de bewoners van deze eilanden, de Kuna, die hun handwerk of de vangst van de dag proberen te slijten aan de voorbijvarende boten. Een keer kwam er een bootje langs vol vers gevangen kreeften. Zo wisten we meteen wat het avondeten zou zijn.

Als vegetariër maakte ik op deze reis uitzondering voor vis en zeevruchten, kwestie van de zee-ervaring nog completer te maken. Al had ik het wel moeilijk toen die kreeften nagenoeg levend in de pan belandden. En eigenlijk vond ik het niet zo lekker. Waarom is iedereen zo gek van kreeft? Voor de rest wel heel lekker gegeten op de boot hoor. Thanks Lu! Een beetje verwend ook, tweemaal warme maaltijd per dag. Nu ja de trip was vrij duur, dus het mocht wel.

Activiteiten: van eiland naar eiland varen (Al hadden er dat wel meer mogen zijn wat mij betreft), zwemmen en snorkelen,… Dat was het zowat. En ’s avonds wat drinkspelletjes. Want alhoewel niemand verkleed was als piraat, had zowat iedereen wel voor een fles rum gezorgd. Zoals dat hoort op een zeilboot in de Caraïben.

Gelukkig dat we ons niet verkleed hadden als piraat want snorkelen met zo een ooglapje had nog minder interessant geweest als nu zonder aangepaste bril. Maar ik heb voor het eerst echt wel genoten van snorkelen. Het water is zo helder en de kleurrijke vissen zwemmen gewoon voor je neus. Zo een reuzenmanta naast je opeens is trouwens wel even schrikken. En impressionant.

Waar ik ook een beetje bang van was: de oversteek op open zee van de San Blas eilanden naar Cartagena. Gegrond dit keer. We waren nog geen uur op open zee of ik had er al van. Daar gaat de romantische idee om ooit met een zeilboot de wereld rond te varen. Al kan ik het wel op het vroege vertrekuur steken misschien. De kapitein vertrok van zodra het klaar werd, toen iedereen nog lag te slapen, dus ik kon mijn pilletjes niet op voorhand nemen. En ik was eerst ook een beetje te lui om mijn pilletjes te gaan halen aangezien ik boven sliep en mijn rugzak onder in het ruim zat. Eens ik die pilletjes nam, en ze binnen bleven, ging het immers stukken beter. Of ik raakte er aan gewend. Gelukkig maar, want als de hele overtocht als die eerste uren was geweest, had de ton hier misschien wat minder vrolijk geweest.

Ik wou toch een complete zee-ervaring? En net als ergens in het midden van de jungle gaan slapen is zo op een bootje zitten meewiegen met de zee en rondom niets anders zien als zee ook weer een manier om de natuur en zijn kracht in volle intensiteit te ervaren. Dus ik mag niet klagen. Zeker niet als ik bedenkt dat ik dit hier allemaal lekker in een hangmat aan het typen ben, met een koel pintje binnen handbereik.

Dus zonder al te grote problemen aangekomen in Cartagena, Colombia een stadje met een mooi koloniaal oud centrum. Wel vrij toeristisch. Maar best aangenaam. Ik kwam er natuurlijk nog vaak medereizigers van op de boot tegen. Zelfs nu ik ondertussen in Santa Marta ben, kom ik sommige hier zonder afspreken weer tegen. Zij doen deels dezelfde route natuurlijk, niet dat mijn route al ver uitgetekend is. Het is trouwens telkens een fijn weerzien.

Morgen begin ik aan de trek naar de Ciudad Perdida. De weersvoorspellingen zeggen dat het gaat regenen, dus ik zal alles maar weer eens goed waterdicht inpakken. Ik ben daar nu toch goed voor voorzien.

* met excuses voor de woordspeling. Die vermoedelijk vaak wordt gemaakt.

** iets compleet anders: blogs allemaal goed en wel, maar eigenlijk ben ik een geweldige fan van postkaartjes. Leuk om te versturen, leuk om te krijgen. Toch? Vreemd genoeg weet ik heel veel mensen wonen, maar ken ik het exacte adres niet. En google-streetview helpt niet altijd. Dus nu een gevaarlijke oproep: heb je nog geen kaartje van me gekregen, stuur me dan eens je adres door! (Belofte geldt zolang het reisbudget het toelaat 😉 ) lfieremans apenstaartje me punt com.

geen grapjes over opzoeken in de  gouden gids aub. Ik ben met vakantie!

[shashin type=”photo” id=”663,664,665,666,667,668,669,691,692,690,670,671,672,673,674,675,676,677,678,679,680,681,682,683,684,685,686,687,688,689,690″ size=”small” columns=”max” order=”user” position=”center”]